Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

"Αόρατα Ρέματα - Άφαντα Υδροηλεκτρικά"

Καυστική και έντονη κριτική των σχέδιων διαχείρισης των υδατικών διαμερισμάτων από τους συλλόγους της Ευρυτανίας:Ανάμεσα σε άλλα σημειώνουν "Από το Σχέδιο Διαχείρισης έχουν αποκλειστεί πολλά μεγάλα και μικρά ρέματα μόνιμης ροής βάσει ενός ορίου μεγέθους και ο χάρτης του εμφανίζεται ελλιπής και με πολλά κενά. Για το σχέδιο δεν υπάρχουν ρέματα στην Ευρυτανία, κρυστάλλινες πηγές, γάργαρα ποταμάκια, εντυπωσιακά φαράγγια. Δεν υπάρχουν πέτρινα τοξωτά γεφύρια, παλιοί νερόμυλοι, κρυφά μονοπάτια. Δεν παλεύουν ανάποδα στα πεντακάθαρα νερά οι ξανθιές άγριες πέστροφες με τις κόκκινες βούλες και δεν κολυμπούν γρήγορα οι βίδρες. Δεν έρχονται επισκέπτες από όλη την Ευρώπη να περπατήσουν, να ψαρέψουν, να κάνουν ράφτιγνκ-καγιάκ και να απολαύσουν ένα μοναδικό απείραχτο τοπίο σε όλη την Ευρώπη.
Περιέργως αυτά τα κρυφά ρέματα τα βρήκαν οι επενδυτές. ...."
Αναλυτικά η Παρέμβαση Ευρυτανικών Συλλόγων στη Διαβούλευση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων Δυτ. Στερεάς Ελλάδας ειναι η ακόλουθη:

Άρνητικά βλέπουν το χωροταξικό της περιφέρειας σύλλογοι της Λοκρίδας

Μετά τις καταγγελίες των συλλόγων της Βόρειας Εύβοιας, 4 ακόμη σύλλογοι του Δήμου Λοκρών Φθιώτιδας δίνουν αρνητική γνωμοδότηση για το περιφερειακό χωρτοταξικό σχολιάζοντας ότι "η εν θέματι μελέτη και ΣΜΠΕ ενσωματώνοντας το Ειδικο Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες, θα προκαλέσει την σοβαρή και πιθανά μη αναστρέψιμη ρύπανση του Βόρειου Ευβοϊκού ,  η οποία και θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον στραγγαλισμό  της τουριστικής ανάπτυξης και τον οικονομικό μαρασμό των περιοχών που «βλέπουν» στον κλειστό και τον ήδη  περιβαλλοντικά επιβαρυμένο  αυτόν Κόλπο, καθώς προβλέπονται  οι κάτωθι αναφερόμενες 14 Ζώνες με  τις αντίστοιχες ΠΟΑΥ"
Αναλυτικά η επιστολή που απέστειλαν είναι η ακόλουθη:

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Η χωροταξία στην υπηρεσία των ιδιωτικών συμφερόντων: Η περίπτωση της Στερεάς

της Δέσποινας Σπανούδη *


Συχνά, κάτω από τις δραματικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων, θεωρούμε ότι η κρίση είναι μια τομή στη συνέχεια των πραγμάτων. Ακόμη συχνότερα, ερμηνεύουμε όλα όσα σχεδιάζονται και επιβάλλονται ως αποτέλεσμα των «μνημονιακών πολιτικών». Πίσω από αυτή την θεώρηση λανθάνει η αντίληψη ότι η κατάργηση του μνημονίου θα μας επέστρεφε αν όχι στον χαμένο παράδεισο, οπωσδήποτε σε μια αποδεκτή πραγματικότητα. Δεν είναι προφανώς έτσι. Οι περισσότεροι σχεδιασμοί που σήμερα παίρνουν μια πιο ορατή μορφή -κυρίως ως προς τα αποτελέσματα- έχουν ξεκινήσει από χρόνια. Το ίδιο και τα προβλήματα που συσσωρεύονται λόγω της αρπακτικότητας του ιδιωτικού κεφαλαίου από τη μια και της πλήρους υποταγής του πολιτικού προσωπικού από την άλλη. Η περίπτωση της Στερεάς Ελλάδας προσφέρεται ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αξιοποίησης της κρίσης από μεγάλους ομίλους που εδώ και χρόνια έχουν επιβάλλει μια άνευ όρων εκμετάλλευση με την αμέριστη βοήθεια της κεντρικής και της τοπικής διοίκησης. Η άτυπη βιομηχανική ζώνη Σχηματάρι– Οινόφυτα- Χαλκίδα- Θήβα (περιοχή Ασωπού) με περίπου 1000 μονάδες, ισχυροί βιομηχανικοί πόλοι όπως το Αλουμίνιο της Ελλάδας, η ΛΑΡΚΟ, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ και η ιδιωτική Βιομηχανική περιοχή στη Θίσβη Βοιωτίας, οι μεταλλευτικές εταιρείες στη Φωκίδα και στην Εύβοια, εξυπηρετούνται εδώ και χρόνια με κάθε είδους διευκολύνσεις, δημόσια έργα, σκανδαλώδεις ρυθμίσεις και φυσικά με ανοχή στην ρύπανση και την υποβάθμιση.   Ακόμη και ο χωροταξικός σχεδιασμός – το εργαλείο που θεωρητικά διαθέτει η Πολιτεία για να σχεδιάζει με όρους κοινωνικής ωφέλειας - ολοένα και πιο απροκάλυπτα νομιμοποιεί και επικυρώνει προειλημμένες επιχειρηματικές αποφάσεις. Μετά τα ειδικά χωροταξικά των «Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας», του τουρισμού, της βιομηχανίας, των υδατοκαλλιεργειών, τώρα είναι η σειρά των περιφερειακών χωροταξικών να εναρμονισθούν με την κυρίαρχη πολιτική.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στη Στερεά;
Στην υδροκέφαλη Ελλάδα, η γειτνίαση με την Αττική και η διέλευση της ΠΑΘΕ απέδωσαν ένα ιδιαίτερο ρόλο στην περιοχή: την μεταφορά υδατικών πόρων (Μόρνος/ Εύηνος, Υλίκη, γεωτρήσεις της ΕΥΔΑΠ στη λεκάνη του Β. Κηφισού) αλλά και την υποδοχή των ανεπιθύμητων δραστηριοτήτων σε σημεία όσο το δυνατό εγγύτερα στην Αθήνα:
- Πάσης φύσεως βιομηχανίες, μαζί με ιχθυοκαλλιέργειες και παραθεριστική κατοικία στον Ευβοϊκό,
- Μαζική εγκατάσταση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής σε Βοιωτία- Εύβοια, μεγάλης κλίμακας αιολικές, φωτοβολταικές και υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις που ξεκίνησαν από τις πιο κοντινές περιοχές (Βοιωτία- Ν. Εύβοια) και εξαπλώνονται ραγδαία ακόμη και στις πιο παρθένες περιοχές της Ευρυτανίας.

Ένα υποδειγματικό μοντέλο υπανάπτυξης
Οι επιπτώσεις από το υιοθετούμενο «μοντέλο ανάπτυξης», εμφανίζονται με ιδιαίτερα έντονο τρόπο:
- η δηλητηρίαση υπόγειων και επιφανειακών νερών στη λεκάνη του Ασωπού και την Εύβοια
- η ρύπανση όλων των θαλάσσιων κόλπων: Ευβοϊκού, Μαλιακού, Κορινθιακού
- η εντατική μονοκαλλιέργεια στις πεδιάδες, στις οποίες πλέον φύονται και φωτοβολταικά
- η ληστρική εκμετάλλευση των εθνικής σημασίας μεταλλευτικών αποθεμάτων κυρίως βωξίτη και σιδηρονικελίου
- η ανάπτυξη των μεταφορών για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιλογών (π.χ. υποβάθμιση οδικού άξονα Αθήνα-Δελφοί- Δυτική Ελλάδα προς εξυπηρέτηση της γέφυρας του Ρίο)
- η καταστροφή των τοπίων
- και η απουσία κοινωνικού εξοπλισμού εκτός από την βλάβη στο περιβάλλον και την δημόσια υγεία έχουν ως αποτέλεσμα την υπονόμευση εξισορροπητικών δραστηριοτήτων όπως η παράκτια αλιεία, η κτηνοτροφία, η παραγωγή τροφίμων, ο τουρισμός, την απερήμωση της υπαίθρου και την εγκατάσταση του πληθυσμού σε πόλεις που αναπτύχθηκαν χωρίς σχέδιο, χώρους, υποδομές. Έτσι σήμερα, στις συνθήκες της κρίσης, η Στερεά δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει την ανάγκη επιστροφής σε άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας και την τάση εξόδου του πληθυσμού από τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Οι μεγαλοεπιχειρηματίες επελαύνουν, οι πολιτικοί τους ανοίγουν το δρόμο
Α. Επιχείρηση «Ηλεκτρική Ενέργεια».
Η διευκόλυνση της αρπαχτής που ενδύθηκε το μανδύα της «πράσινης ενέργειας» και της «απελευθέρωσης της αγοράς» έχει προσλάβει διαστάσεις εφιάλτη αφού για κάθε βουνοκορφή, για κάθε πλαγιά, ή για κάθε μικρό ποτάμι στις λεκάνες του Αχελώου, του Μόρνου, του Εύηνου, του Σπερχειού και του Κηφισού, υπάρχουν εκατοντάδες εγκαταστάσεις και πολλαπλάσιες αιτήσεις για παραγωγή ενέργειας. Ο χωροταξικός σχεδιασμός ήταν απλούστατος: ιδιωτικές «ΑΠΕ» παντού, με προτεραιότητα τις δημόσιες δασικές εκτάσεις. Οι θέσεις εργασίας είναι ελάχιστες μετά το στάδιο της κατασκευής, η τεχνολογία είναι εισαγόμενη (κυρίως από Γερμανία και Κίνα). Παράλληλα η «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας προίκισε τις κοντινές στην Αττική περιοχές με μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Οι αγωγοί φυσικού αερίου κατασκευάζονται με δημόσιο χρήμα και αντί να τροφοδοτούν σπίτια και βιομηχανίες οδηγούνται σε μεγάλες ιδιωτικές μονάδες που το χρησιμοποιούν για να παράγουν ρεύμα. Επιχείρημα για τη διαρκή λειτουργία των μονάδων αυτών (ακόμη και όταν δεν χρειάζονται), αποτελεί η διακύμανση της ενέργειας που παράγουν οι «Ανανεώσιμες» ανάλογα με τον αέρα, τον ήλιο, τη ροή των ποταμών. Και επειδή σχεδιασμός δεν προηγήθηκε, μονάδες στήνονται κατά βούληση. Στη συνέχεια όλοι μαζί πωλούν στη δημόσια επιχείρηση που υποχρεώνεται με πολιτικές αποφάσεις να αγοράσει πανάκριβα μια υποθετική παραγωγή ενέργειας. Όταν η εκποίηση της ΔΕΗ ολοκληρωθεί, λίγοι μεγάλοι όμιλοι θα παράγουν ενέργεια μέσα από την εκμετάλλευση δημόσιων υποδομών, φυσικού πλούτου (ποτάμια, λιγνίτες, δάση, δημόσιοι χώροι) και η τιμή του ρεύματος θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Β. Βιομηχανία, εξορύξεις, υδατοκαλλιέργειες : η χώρα και η περιφέρεια ως φέουδο

Ολοένα και πιο φανερά η τοπική – όπως και η εθνική- οικονομία όχι μόνο συρρικνώνεται αλλά και συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια. Ολοένα και πιο απροκάλυπτα τα επιχειρηματικά σχέδια εξυπηρετούνται και παίρνουν θεσμικό μανδύα, τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, οι ζημίες βαρύνουν την κοινωνία. Στην περιοχή του Ασωπού, όχι μόνο δεν έχει γίνει σχέδιο επί δεκαετίες αλλά ούτε και καμιά παρέμβαση για τον έλεγχο της ρύπανσης. Τα αγροτικά προϊόντα έγιναν ανεπιθύμητα, οι συνθήκες ζωής υποβαθμίστηκαν τραγικά. Σήμερα το κλείσιμο πολλών παραγωγικών μονάδων, η παράνομη εργασία και οι μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις στις υπόλοιπες βαραθρώνουν το βιοτικό επίπεδο. Κανένα πρόβλημα για τους κυβερνώντες: μια νέα ιδιωτική Βιομηχανική περιοχή ξεφύτρωσε στη μαγευτική Βόρεια Εύβοια και αδειοδοτήθηκε κατά παράβαση όλων των χωροταξικών και αναπτυξιακών σχεδίων. Προορίζεται να φιλοξενήσει μια γιγάντια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής και βαριές μονάδες όπως για παράδειγμα διαχείρισης αποβλήτων που αποτελεί νέο πεδίο δόξης για μεγαλοεπιχειρηματίες. Στη Στερεά βρίσκονται επίσης οι μεγαλύτερες μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις της χώρας και οι δύο μεγαλύτερες μεταλλουργικές βιομηχανίες. Τεράστιες είναι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από το Αλουμίνιο και την ΛΑΡΚΟ που διαχειρίζονται εκτάσεις, εγκαταστάσεις, λιμάνια. Στο ιδιωτικό Αλουμίνιο, τα δώρα δεν έχουν τέλος: επιδοτήσεις, μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, μεγάλες οφειλές στη ΔΕΗ και στη ΔΕΠΑ, εκμετάλλευση ενός ολόκληρου οικισμού χωρίς χαράτσια, αγωγός φυσικού αερίου. Στην υπό κρατική διαχείριση ΛΑΡΚΟ, σκάνδαλα ετών και συστηματική απαξίωση. Μαζί με τις άλλες εξορυκτικές επιχειρήσεις (S&Β και ΕΛΜΙΝ) όχι μόνο εκμεταλλεύονται επί δεκαετίες δωρεάν τον ορυκτό πλούτο, όχι μόνο διευκολύνονται με δημόσιες υποδομές όπως διάνοιξη δρόμων, όχι μόνο καταστρέφουν τα κοιτάσματα προκειμένου να αντλήσουν εύκολα κέρδη αλλά ταυτόχρονα δεν κάνουν αποκαταστάσεις με αποτέλεσμα εκτεταμένες καταστροφές σε Γκιώνα, Ελικώνα, Οίτη και σε μεγάλες περιοχές στην Εύβοια. Σήμερα το μεν Αλουμίνιο εκμεταλλεύεται την κρίση για να μειώσει τις αποδοχές των εργαζομένων παρά τα μεγάλα κέρδη, η δε ΛΑΡΚΟ εκποιείται με αβέβαιο μέλλον για τους εργαζόμενους. Τέλος κατά παραγγελία των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου, η χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών έγινε στα ήσυχα και εύκολα προσβάσιμα νερά του Ευβοϊκού, παρά την βαριά βιομηχανική ρύπανση αλλά και την οικιστική ανάπτυξη. Η εμπειρία από τη μέχρι σήμερα λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών είναι τριτοκοσμική, η εντατικοποίηση που προβλέπεται λόγω του χαμηλού κόστους που εξασφαλίζει η απουσία ελέγχων απλώς θα επιδεινώσει μια ήδη προβληματική κατάσταση.

Γ. Η Στερεά Ελλάδα ως διάδρομος
Ο σχεδιασμός των μεταφορικών υποδομών αντιμετωπίζει τη Στερεά ως διάδρομο εξυπηρέτησης των διευρωπαικών μεταφορών και των επιχειρηματικών ομίλων. Λιμάνι Κύμης- Χαλκίδα – ΠΑΘΕ - Λαμία (διευρωπαικός κόμβος)- Ε65- λιμάνι Ιτέας- Ναύπακτος-Ρίο. Καμιά πρόβλεψη για την ενδοχώρα : ο διαμήκης άξονας της Εύβοιας, η σύνδεση Αθήνα- Θήβα-Λιβαδειά- Δελφοί, οι συνδέσεις Ευρυτανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας παραπέμπονται στις καλένδες. Οι κλειστοί αυτοκινητόδρομοι παραχωρούνται στους εθνικούς εργολάβους, το δευτερεύον οδικό δίκτυο επιβαρύνεται με επιπλέον κίνηση λόγω της αποφυγής των διοδίων αλλά ούτε βελτιώνεται ούτε συντηρείται. Ο μοναδικός άλλος άξονας που χρηματοδοτείται αφορά τη σύνδεση της ιδιωτικής Βιομηχανικής περιοχής της ΒΙΟΧΑΛΚΟ και του λιμανιού της στη Θίσβη με την Ελευσίνα και τα Οινόφυτα. Μάλιστα ο όμιλος προικοδοτείται και με νέα σιδηροδρομική σύνδεση, όταν στην ευρύτερη Στερεά η μοναδική γραμμή τρένου (από εποχής Τρικούπη), είναι η Αθηνών-Θεσσαλονίκης.

Χωροταξικός σχεδιασμός, ένα σύντομο ανέκδοτο
Σήμερα σε εξέλιξη βρίσκονται οι αναθεωρήσεις των περιφερειακών χωροταξικών σχεδίων που έχουν αναλάβει:
- να εναρμονίσουν τους προγενέστερους σχεδιασμούς με τις τρέχουσες ανάγκες όπως αποτυπώθηκαν στα τομεακά σχέδια που εκπονήθηκαν για την εξυπηρέτηση των «επενδυτών»
- να νομιμοποιήσουν επιλογές που ήδη έγιναν
- να κατευθύνουν στοχευμένα τις χρηματοδοτήσεις δημόσιων και ιδιωτικών έργων μέσω κοινοτικών κονδυλίων και αναπτυξιακών προγραμμάτων και να περιβάλλουν με επιστημονική εγκυρότητα και κοινωνική αποδοχή την νέα αντίληψη για την «ανάπτυξη» που είναι ακριβώς όπως και η παλιά αλλά με λιγότερες προφάσεις και περιστροφές. Και επειδή παρά το «φτιασίδωμα», υπάρχει ο κίνδυνος οι ιθαγενείς να αντιδράσουν, το ΥΠΕΚΑ αποφάσισε να απαλλάξει τις περιφερειακές αρχές από το πολιτικό κόστος, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι ο ρόλος που τους επεφύλαξε ο Καλλικράτης ήταν αυτός των εκτελεστικών οργάνων. Η αναθεώρηση των περιφερειακών σχεδίων υλοποιείται από το Υπουργείο που έχει πρότερη εμπειρία στο κουρέλιασμα της χωροταξίας, της προστασίας του περιβάλλοντος και του κοινωνικού σχεδιασμού.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο μηνιαίο ένθετο ΟΙΚΟΤΡΙΒΕΣ της Αυγής της Κυριακής 24/2/2013

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Οι εργαζόμενοι στην Περιφερειακή ενότητα Φωκίδας στην Απεργία στις 20-2-2013,

 Ο Σύλλογος μας αύριο το πρωί στις 10:00 θα κάνει προσυγκέντρωση στην περιφέρεια για να πάμε με το πανό μας στην κεντρική συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας.


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΦΩΚΙΔΑΣ
Συνάδελφοι-ες είμαστε μπροστά σε μια πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Μετά τρία χρόνια θυσιών των εργαζομένων είναι φανερό σε όλους ότι τίποτα δεν έχει βελτιωθεί και ούτε πρόκειται να βελτιωθεί.
Τα χρέος του Ελληνικού κράτους έχει ξεπεράσει τα 350δις ενώ χθες ο Στουρνάρας το ανέβασε σε 550δις όταν η αναχρηματοδότηση των τραπεζών έχει φτάσει τα 220 δις.
Το κράτος δανείζεται για να κάνει δώρο τα δανεικά στους τραπεζίτες. Σε αυτούς πάνε οι μειώσεις των μισθών μας, σε αυτούς οι περικοπές στην υγεία και την παιδεία, αυτοί είναι που αξιώνουν και άλλα χαράτσια στους εργαζόμενους για το κεραμίδι που έχουν στο κεφάλι τους, αυτοί είναι που έχουν επιβάλει την ανεργία τις απολύσεις και την ανέχεια στην Ελληνική κοινωνία....

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Οι εργαζόμενοι στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας πρέπει να συντονίσουμε την δράση μας ενάντια στην κυβερνητική επίθεση.

Κατάληψη στην Φθιώτιδα

Η προσπάθεια απόλυσης Δημοσίων Υπαλλήλων από την πλευρά της Κυβέρνησης  ήταν η αιτία και η αφορμή  που οι εργαζόμενοι της Περιφέρειας Στερεάς συναντηθήκαμε για πρώτη φορά μεταξύ μας από τις διάφορες περιφερειακές ενότητες και  αναπτύξαμε έναν πρωτόγνωρο για τον χώρο μας αγώνα.
Με καταλήψεις , απεργίες και στάσεις εργασίας επί σειρά αρκετών ημερών δείξαμε την διάθεση μας να αγωνιστούμε ενάντια στην επιχειρούμενη εξόντωσή μας.
Για πρώτη φορά κτήρια της Περιφέρειας καταλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι ...

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Με καταστολή αντιμετωπίζονται οι αγρότες


Αυθαίρετα εντός του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών

Το θέμα της παραβίασης του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών λόγω της κατασκευής κτιριακού συγκροτήματος,  ιδοκτησίας του τ. δημάρχου Δελφών με τοπογραφικά που συντάχθηκαν από τον τ.Νομάρχη και νυν Δήμαρχο Δελφών, σχολιάζει η δημοτική παράταξη "Πολίτες στο Προσκήνιο"  με δελτίο τύπου. Για το θέμα υπήρξαν καταγγελίες,το ΥΠ.ΠΟ αποφάνθηκε ότι οι κτιριακές εγκαταστάσεις είναι μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, ανακαλώντας τις αρχαιολογικές άδειες πού είχε δώσει, βάσει των παραπλανητικών τοπογραφικών. Αντίστοιχα μετά από παρέμβαση του ΥΠ.ΠΟ η Πολεοδομία ανακάλεσε άλλες 5 οικοδομικές άδειες  αλλά δεν έχει  ακολουθήσει την διαδικασία των αυθαιρέτων κατασκευών  μέχρι σήμερα .
Ακολουθεί το σχετικό δελτίο τύπου:

Σκανδαλώδης Απόκρυψη της πραγματικής οικολογικής καταστασης του Βορειου Ευβοικού Κόλπου από τη Δνση Χωροταξιας του ΥΠΕΚΑ

Οπως έχουμε αναλυτικά επισημάνει το λεγόμενο "Χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών" έγινε κατά παραγγελία των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου. Στην Στερεά Ελλάδα, , η χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών έγινε στα ήσυχα και εύκολα προσβάσιμα νερά του Ευβοϊκού, παρά την βιομηχανική ρύπανση αλλά και την οικιστική ανάπτυξη. Η περιφερειακή αρχή βιάστηκε να συμφωνήσει. Ο σύλλογος για την προστασια του περιβάλλοντος του Αγ.Ιωάννη Θεολόγου, καταγγέλλει την δ/νση Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ ότι βεβαλιωνε ψευδώς για την καλη κατάσταση του Ευβοικού κόλπου, όπως αποκαλύφθηκε στο σχέδιο διαχείρησης υδάτων που εκπονείται από το ίδιο υπουργείο!
Η επιστολή είναι η ακόλουθη:

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Να σταματήσουμε την αφαίμαξη των αγροτών, να χαράξουμε αγροτική πολιτική για τις ανάγκες της κοινωνίας


Μετά από 3 χρόνια μνημονιακών κυβερνήσεων ο αγροτικός κόσμος έφτασε στα όριά του και βγήκε στους δρόμους, όπως πολλές άλλες επαγγελματικές ομάδες, απέναντι στη σφοδρή επίθεση που υφίστανται. Δύο δισεκατομμύρια θα αφαιρεθούν από τον αγροτικό τομέα το 2013 από την «αφαίμαξη των συντάξεων του ΟΓΑ (673 εκατ.), την αύξηση των εισφορών ΟΓΑ (90 εκατ. ), τη μείωση των επιστροφών ΦΠΑ στους αγρότες ύψους (152 εκατ), τη μείωση ενίσχυσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο ύψους (130 εκατ.) και τη μείωση των ειδικών προγραμμάτων για τη γεωργία (25 εκατ)».
Τα αιτήματα των αγροτών είναι δίκαια αλλά λίγα μπροστά στο βάθος της διάλυσης του πρωτογενή τομέα. 'Όλα αυτά τα χρόνια η αγροτική πολιτική της Ε.Ε. και των ελληνικών κυβερνήσεων είχαν σαν αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των μικρών παραγωγών, την διάλυση των συνεταιρισμών και την υποστήριξη των καρτέλ στον αγροτικό τομέα. Η παραγωγή έγινε ακριβή, οι αγρότες έγιναν πλήρως εξαρτώμενοι  από τις επιδοτήσεις, τις μεγάλες εταιρείες σπόρων και λιπασμάτων (αφού πρώτα έκλεισαν τα ελληνικά εργοστάσια) και το ίδιο έγινε στην κτηνοτροφία. Οι αγρότες υπερχρεώθηκαν, η γη υποθηκεύτηκε στην Αγροτική Τράπεζα που χαρίσθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς. Οι καλλιέργειες συγκεντρώνονται σε ολοένα και λιγότερα χέρια μαζί με τις επιδοτήσεις, η κτηνοτροφία συρρικνώνεται, η έκθεση σε χρηματιστηριακή κερδοσκοπία αυξάνεται.
Απέναντι σε όλα αυτά, είναι η ώρα να πούμε ποια αγροτιά θέλουμε.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Περίσεψε η υποκρισία στον απολογισμό του Περιφερειάρχη Στερεάς

Ενόψει του απολογισμού του Περιφερειάρχη Στερεάς για τα πεπραγμένα όσον αφορά στο πρόγραμμα δράσης της περιφέρειας για το έτος 2012, δηλώνουμε ότι ο απολογισμός δεν άγγιζε ούτε καν τα όρια του πραγματικού και κυρίως της πραγματικότητας.
Για μας η ευθύνη της περιφέρειας για την εφαρμογή της αντιλαικής πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης είναι βαθειά και ουσιαστική. Με την ανεργία στα ύψη,την υποβάθμιση των νοσοκομείων,την απουσία αγροτικής πολιτικήςκαι την ερήμωση των καλλιεργειών, την υποβάθμιση μέχρι καταργήσεωςτων εκπαιδευτικών-ανώτερων και ανώτατων ιδρυμάτων- της περιοχής, με την φτώχεια και την ανέχεια να καλπάζει,ο απολογισμός του Περιφερειάρχη ήταν επιεικώς προκλητικός πολιτικά.Το όψιμο ενδιαφέρον και οι δηλώσεις περί στήριξης των κοινωνικών αγώνων και των αγώνων των αγροτών είναι τουλάχιστον υποκριτικό, καθώς προέρχεται από χείλη που ποτέ δεν κατάγγειλαν τα εγκληματικά αποτελέσματα του"Καλλικράτη" και εφάρμοσαν κατά γράμμα τις επιταγές ενός προγράμματος που εκ προοιμίου αποτελούσε ταφόπλακα για την τοπική αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες.