Του Αποστόλη Τσιάμη
Αν σήμερα κάποιος αποφασίσει να ψωνίσει γάλα από το σούπερ μάρκετ, θα διαπιστώσει ότι θα πρέπει να προσπεράσει όλο το ψυγείο, με προϊόντα που μοιάζουν με φρέσκο γάλα, για να φτάσει στο φρέσκο γάλα των 5 ημερών.
Οι μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρίες επιλέγουν να δημιουργούν καινούργια προϊόντα, από τα οποία αποκομίζουν περισσότερα κέρδη, που με διάφορες εμπορικές πολιτικές προωθούν σαν δήθεν βελτιωμένα. Το πρόβλημα όλων αυτών των προϊόντων είναι ότι είναι υποβαθμισμένα, λόγω της επεξεργασίας που έχουν υποστεί σε σχέση με το φρέσκο γάλα. Είναι άλλο πράγμα να γίνεται παστερίωση στους 72 βαθμούς και άλλο πράγμα να φτάνει τους 140 βαθμούς Κελσίου....
Η γνώση και η επιμονή του καταναλωτή να επιλέγει φρέσκο γάλα αποτελεί ένα εμπόδιο σήμερα στην ανάπτυξη της κερδοφορίας τους. Για να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, επιλέγεται ο δρόμος της παραπληροφόρησης. Μετά το σταμάτημα της αναγραφής της χώρας προέλευσης, το επόμενο βήμα είναι η «παράταση ζωής» του φρέσκου γάλατος μέχρι τις 11 ημέρες.
Η κίνηση αυτή των εταιρειών κάνει πιο ευάλωτους στις πιέσεις όλους τους συντελεστές της παραγωγής, τους κτηνοτρόφους και τους εργαζόμενους στη βιομηχανία γάλακτος ανεξάρτητα της χώρας παραγωγής. Η δυνατότητα επιλογής από περιοχές με μεγάλη γεωγραφική απόσταση μεταξύ τους θα κάνει ασύμφορη την κτηνοτροφία για μεγάλο αριθμό κτηνοτρόφων, που σήμερα εξυπηρετούν τη ζήτηση στη χώρα μας, ενώ θα βάλει πιέσεις και στα μεροκάματα των εργαζομένων στη βιομηχανία, προσαρμόζοντάς τα στα μεροκάματα των διευρυμένων πλέον γεωγραφικών ορίων.
Τα διατροφικά σκάνδαλα για χάρη της κερδοφορίας είναι αρκετά γνωστά, ενώ η πίεση για αποφυγή γενετικά τροποποιημένων ζωοτροφών και υγιεινών συνθηκών εκτροφής θα γίνεται πολύ πιο δύσκολα (διαφορετικοί κανόνες ανά χώρα), αφήνοντάς μας ουσιαστικά στο έλεος των πολυεθνικών.
Το 2013 παράχθηκαν στη χώρα μας 600.000 τόνοι αγελαδινού γάλατος, μείωση κατά 6% σε σχέση με το 2012, ενώ η μέση τιμή παραγωγού έπεσε και αυτή από 0,4551 σε 0,4465 ευρώ το λίτρο. Καμία στιγμή δεν μειώθηκε η τιμή του γάλατος στο ράφι, ακόμα και όταν τους καλοκαιρινούς μήνες είχε πέσει πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο η τιμή παραγωγού. Δεν έγινε μείωση τιμής ούτε λόγω μείωσης του κόστους εργασίας.
Ο πόλεμος για τον έλεγχο των αγορών και την αύξηση της κερδοφορίας είναι αδυσώπητος και περιλαμβάνει όλα τα αντίπαλα συμφέροντα που διεκδικούν κομμάτι της αγοράς. Η θέση της Αριστεράς σε αυτό το θέμα πρέπει να είναι ξεκάθαρη, διεκδικώντας υψηλής ποιότητα γάλα για όλη την κοινωνία, σε χαμηλή τιμή, για να μπορεί να το καταναλώνει ο εργαζόμενος.
Η διατήρηση της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας και η αντίσταση στα συμφέροντα των πολυεθνικών γαλακτοβιομηχανιών δεν πρέπει να γίνει με όρους νεοφιλελεύθερου ανταγωνισμού, υποστηρίζοντας το ένα επιχειρηματικό συμφέρον ενάντια σε κάποιο άλλο. Οι διαφοροποιήσεις σε αυτό το επίπεδο των κυβερνητικών βουλευτών δεν έχουν να προσφέρουν κάτι.
Οι κτηνοτρόφοι, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, πρέπει να βρουν τους δρόμους που τους ενώνουν, ενάντια στην προσπάθεια εξαθλίωσής τους.
Εφημερίδα Εργατική Αριστερά
Αν σήμερα κάποιος αποφασίσει να ψωνίσει γάλα από το σούπερ μάρκετ, θα διαπιστώσει ότι θα πρέπει να προσπεράσει όλο το ψυγείο, με προϊόντα που μοιάζουν με φρέσκο γάλα, για να φτάσει στο φρέσκο γάλα των 5 ημερών.
Οι μεγάλες γαλακτοκομικές εταιρίες επιλέγουν να δημιουργούν καινούργια προϊόντα, από τα οποία αποκομίζουν περισσότερα κέρδη, που με διάφορες εμπορικές πολιτικές προωθούν σαν δήθεν βελτιωμένα. Το πρόβλημα όλων αυτών των προϊόντων είναι ότι είναι υποβαθμισμένα, λόγω της επεξεργασίας που έχουν υποστεί σε σχέση με το φρέσκο γάλα. Είναι άλλο πράγμα να γίνεται παστερίωση στους 72 βαθμούς και άλλο πράγμα να φτάνει τους 140 βαθμούς Κελσίου....
Η γνώση και η επιμονή του καταναλωτή να επιλέγει φρέσκο γάλα αποτελεί ένα εμπόδιο σήμερα στην ανάπτυξη της κερδοφορίας τους. Για να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, επιλέγεται ο δρόμος της παραπληροφόρησης. Μετά το σταμάτημα της αναγραφής της χώρας προέλευσης, το επόμενο βήμα είναι η «παράταση ζωής» του φρέσκου γάλατος μέχρι τις 11 ημέρες.
Η κίνηση αυτή των εταιρειών κάνει πιο ευάλωτους στις πιέσεις όλους τους συντελεστές της παραγωγής, τους κτηνοτρόφους και τους εργαζόμενους στη βιομηχανία γάλακτος ανεξάρτητα της χώρας παραγωγής. Η δυνατότητα επιλογής από περιοχές με μεγάλη γεωγραφική απόσταση μεταξύ τους θα κάνει ασύμφορη την κτηνοτροφία για μεγάλο αριθμό κτηνοτρόφων, που σήμερα εξυπηρετούν τη ζήτηση στη χώρα μας, ενώ θα βάλει πιέσεις και στα μεροκάματα των εργαζομένων στη βιομηχανία, προσαρμόζοντάς τα στα μεροκάματα των διευρυμένων πλέον γεωγραφικών ορίων.
Τα διατροφικά σκάνδαλα για χάρη της κερδοφορίας είναι αρκετά γνωστά, ενώ η πίεση για αποφυγή γενετικά τροποποιημένων ζωοτροφών και υγιεινών συνθηκών εκτροφής θα γίνεται πολύ πιο δύσκολα (διαφορετικοί κανόνες ανά χώρα), αφήνοντάς μας ουσιαστικά στο έλεος των πολυεθνικών.
Το 2013 παράχθηκαν στη χώρα μας 600.000 τόνοι αγελαδινού γάλατος, μείωση κατά 6% σε σχέση με το 2012, ενώ η μέση τιμή παραγωγού έπεσε και αυτή από 0,4551 σε 0,4465 ευρώ το λίτρο. Καμία στιγμή δεν μειώθηκε η τιμή του γάλατος στο ράφι, ακόμα και όταν τους καλοκαιρινούς μήνες είχε πέσει πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο η τιμή παραγωγού. Δεν έγινε μείωση τιμής ούτε λόγω μείωσης του κόστους εργασίας.
Ο πόλεμος για τον έλεγχο των αγορών και την αύξηση της κερδοφορίας είναι αδυσώπητος και περιλαμβάνει όλα τα αντίπαλα συμφέροντα που διεκδικούν κομμάτι της αγοράς. Η θέση της Αριστεράς σε αυτό το θέμα πρέπει να είναι ξεκάθαρη, διεκδικώντας υψηλής ποιότητα γάλα για όλη την κοινωνία, σε χαμηλή τιμή, για να μπορεί να το καταναλώνει ο εργαζόμενος.
Η διατήρηση της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας και η αντίσταση στα συμφέροντα των πολυεθνικών γαλακτοβιομηχανιών δεν πρέπει να γίνει με όρους νεοφιλελεύθερου ανταγωνισμού, υποστηρίζοντας το ένα επιχειρηματικό συμφέρον ενάντια σε κάποιο άλλο. Οι διαφοροποιήσεις σε αυτό το επίπεδο των κυβερνητικών βουλευτών δεν έχουν να προσφέρουν κάτι.
Οι κτηνοτρόφοι, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, πρέπει να βρουν τους δρόμους που τους ενώνουν, ενάντια στην προσπάθεια εξαθλίωσής τους.
Εφημερίδα Εργατική Αριστερά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου