Σοκαρισμένο το οικολογικό κίνημα εντός και εκτός ελληνικών συνόρων
Ο Σπύρος Σγούρος, Γενικός Δ/ντης της
ΔΗΩ, ένας από τους θεμελιωτές της Βιολογικής Γεωργίας στην Ελλάδα και
μέλος των Οικολόγων Πρασίνων, έφυγε εντελώς ξαφνικά από τη ζωή απο
ανακοπή καρδιάς ενώ κοιμόταν.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1962. Ήταν γεωπόνος , Πτυχιούχος Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Γεωργικής Οικονομίας. Από το 1994 μέχρι και και σήμερα ήταν Γεν. Διευθυντής του Οργανισμού ΔΗΩ – Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών. Συμμετείχε στις οικολογικές οργανώσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ‘ 80. (Οικολογική Πρωτοβουλία , Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων , Οικολογική Ομάδα Φοιτητών Γεωπονικής, Οικολογική Εφημερίδα, Οικολόγοι Εναλλακτικοί)
Κοινωνικές δραστηριότητες
Αντιπρόεδρος του Δ.Σ του Μεσογειακού τμήματος IFOAM (Παγκόσμια Ομοσπονδία ...
Οργανώσεων Οικολογικής Γεωργίας) 1999-2005. Συμμετείχε σε κοινωνικές πρωτοβουλίες ενάντια στα μεταλλαγμένα, την Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία, τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία.
Μέλος του Δ.Σ HellasCert (Ελληνική Ένωση Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης Πιστοποίησης) από το 2008 μέχρι σήμερα
Συμμετείχε στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (ΓΕΩΤΕΕ) στην Ενωτική Προοδευτική και Οικολογική Συσπείρωση.
Συμμετείχε στο ανεξάρτητο αυτοδιοικητικό σχήμα «Νίκη για την Αγία Παρασκευή»
Στους Οικολόγους Πράσινους ήταν συντονιστής της Θεματικής Ομάδας για τη Γεωργία και τα Τρόφιμα και αναπληρωματικό μέλος της Περιφερειακής Γραμματείας Αττικής.
..."Από τα Εξάρχεια και την οδό Αραχώβης, με την «Οικολογική Εφημερίδα» και την «Οικολογική Πρωτοβουλία», στη συνέχεια στην οδό Ισαύρων με την Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων, με τους Οικολόγους Εναλλακτικούς , με το μεγάλο και επιτυχημένο εγχείρημα της ΔΗΩ , με τη στράτευσή του σε αυτοδιοικητικά σχήματα και τη παρουσία του στο χώρο της Πράσινης Πολιτικής και των Οικολόγων Πρασίνων, ο Σπύρος Σγούρος ξόδεψε την ολότητα της ώριμης ζωής του για την υπόθεση της Οικολογίας. Τον θυμάμαι στις παλιές ατέλειωτες συνεδριάσεις της Οικολογικής Εφημερίδας, όταν οι αποφάσεις του «χώρου» παίρνονταν συναινετικά και ευνοούσαν τους αποφασισμένους να συνεδριάσουν μέχρι τελικής πτώσεως - να βρίσκεται συνήθως στο πλευρό της συντρόφου του Φαίης Νιάρχου, που ήταν κι αυτή από τους συντελεστές των πρώϊμων οικολογικών εγχειρημάτων….
Εκείνο όμως που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τη δράση του ήταν η σχέση του με τη βιολογική γεωργία. Ο Σγούρος αναδείχθηκε σε κορυφαίο ειδικό στον τομέα της προτυποποίησης και «ταυτοποίησης» των βιολογικών προϊόντων, όμως ταυτόχρονα διατήρησε μια εξαιρετική ευρύτητα προβληματικής, εκφέροντας απόψεις για την ολότητα και την υφή ενός νέου παραγωγικού τοπίου, μέσα σε συνθήκες εκτόπισης των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και των λοιπών όρων της συμβατικής γεωργίας.
Συναντηθήκαμε σε πολλά βήματα και εκδηλώσεις, από τις εκπομπές του ΤΗΛΕΦΩΣ έως το Γενάρη αυτής της χρονιάς στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, με θέμα την υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής. Η τελευταία λέξη που μου απηύθυνε ήταν ηλεκτρονική – ένα αγγλικό «thanks» για την αναφορά μου στο oikologein.blogspot για την «Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία», που ήταν η νέα του ενασχόληση …
Τι κρίμα ! Θα ήθελα τόσο πολύ να του δώσω τις δικές μου, άπειρες ευχαριστίες, για τις συμβολές και την ευρηματικότητά του, για το χιούμορ που διατήρησε αλώβητο - παντός καιρού, παντός γκρουπούσκουλου, παντός κόμματος…." λέει Γιάννης Σχίζας στην oikonikipragmatikotita.blogspot.com
Από το
http://www.biozo.gr
Έμαθα με καθυστέρηση το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Σπύρου του Σγούρου
Ποιος την περίμενε αυτήν την είδηση;
Σαν αποχαιρετισμός υπάρχει σήμερα στην σελίδα μας αυτή η αναδημοσίευση.
Σίγουρα δεν λέει όλα αυτά που αισθάνονται αυτοί που τον γνώρισαν.
Με το Σπύρο μπορούσες να διαφωνήσεις αλλά δεν μπορούσες ποτέ να τσακωθείς .
Πάντα ήρεμος, ήπιων τόνων λειτουργούσε με μεθοδικότητα και θετικό τρόπο εστιάζοντας στην δημιουργία της δικής του θετικής πρότασης χωρίς να δίνει λαβές για ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Τον θυμάμαι στα γραφεία της Ισαύρων και στα αμφιθέατρα της Γεωπονικής, όταν από τους κόλπους των αριστερών συσπειρώσεων Γεωπονικής γεννιόταν με διάσπαση η οικολογική ομάδα Γεωπονικής.
Μια διάσπαση βελούδινη που δεν προκάλεσε τον παραμικρό τριγμό, ή αντιπαλότητα στις σχέσεις μας.
Πάντα στην ίδια πλευρά του αμφιθεάτρου στις ίδιες πορείες και στις ίδιες παρέες. Παρόλο που είμασταν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους είμασταν μαζί ακόμα και σε δύσκολα θέματα όπως οι αγώνες των αντιρρησιών συνείδησης του Μιχάλη Μαραγκάκη και του Θανάση Μακρή, όταν ακόμα και η επίσημη αριστερά ήθελε τους χρόνους της για να ωριμάσει για το θέμα.
Μετά ήρθε το πτυχίο ο στρατός και η δουλειά στην επαρχεία για μένα, τι στο καλό άλλωστε γίναμε γεωπόνοι.
Μαθαίναμε για τον Σπύρο και καμαρώναμε κι εμείς για την δουλειά του.
Απο τις πρώτες άγουρες συζητήσεις, για το πως θα πρέπει να γίνεται η παραγωγή βιολογικών προϊόντων που διοργανώναμε τα φοιτητικά σχήματα στην Γεωπονική σχολή, έχουν περάσει πολλά χρόνια.
Το προσαρμοσμένο στα Ελληνικά δεδομένα πρότυπο παραγωγής βιολογικών προϊόντων στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον Σπύρο το Σγούρο.
Δύο δεκαετίες γεμάτες από γεγονότα, παρεμβάσεις για τα νομοθετικά πλαίσια, δημιουργία του φορέα πιστοποίησης ΔΗΩ και χιλιάδες παραγωγοί βιολογικών προϊόντων δεν είναι και λίγα πράγματα.
Μετά απο 25 χρόνια βρεθήκαμε ξανά τον περασμένο χρόνο στο ίδιο ψηφοδέλτιο για το Γεωτεχνικό επιμελητήριο, όπως όταν πήγαινα στο πρώτο έτος της Γεωπονικής.
Η ανάγκη της κοινής δράσης μας έφερε πάλι μαζί.
Θέλω να πιστεύω ότι όσων οι καρδιές έχουν τον νεανικό ενθουσιασμό να αλλάξουν τον κόσμο και βρίσκονται στους δρόμους πάντα θα συναντιόνται και ο Σπύρος ο Σγούρος θα είναι πάντα ζωντανός στην δική μας καρδιά.
Για τους παλιούς συμφοιτητές του σαν και μένα ο Σπύρος αποτελεί ένα κομμάτι των αναμνήσεων των φοιτητικών δράσεών μας, για αυτούς που ασχολούνται με τα βιολογικά προϊόντα ένα σημαντικότατο στέλεχος που δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί, αλλά για την οικογένειά του και για τους φίλους του αποτελεί ένα στήριγμα που χάθηκε σε δύσκολες στιγμές για τον τόπο.
Σε όλους θα ήθελα να ευχηθώ τα θερμότερα συλλυπητήρια μου.
Τσιάμης Αποστόλης Γεωπόνος Φωκίδα
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1962. Ήταν γεωπόνος , Πτυχιούχος Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Γεωργικής Οικονομίας. Από το 1994 μέχρι και και σήμερα ήταν Γεν. Διευθυντής του Οργανισμού ΔΗΩ – Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών. Συμμετείχε στις οικολογικές οργανώσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ‘ 80. (Οικολογική Πρωτοβουλία , Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων , Οικολογική Ομάδα Φοιτητών Γεωπονικής, Οικολογική Εφημερίδα, Οικολόγοι Εναλλακτικοί)
Κοινωνικές δραστηριότητες
Αντιπρόεδρος του Δ.Σ του Μεσογειακού τμήματος IFOAM (Παγκόσμια Ομοσπονδία ...
Οργανώσεων Οικολογικής Γεωργίας) 1999-2005. Συμμετείχε σε κοινωνικές πρωτοβουλίες ενάντια στα μεταλλαγμένα, την Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία, τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία.
Μέλος του Δ.Σ HellasCert (Ελληνική Ένωση Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης Πιστοποίησης) από το 2008 μέχρι σήμερα
Συμμετείχε στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (ΓΕΩΤΕΕ) στην Ενωτική Προοδευτική και Οικολογική Συσπείρωση.
Συμμετείχε στο ανεξάρτητο αυτοδιοικητικό σχήμα «Νίκη για την Αγία Παρασκευή»
Στους Οικολόγους Πράσινους ήταν συντονιστής της Θεματικής Ομάδας για τη Γεωργία και τα Τρόφιμα και αναπληρωματικό μέλος της Περιφερειακής Γραμματείας Αττικής.
..."Από τα Εξάρχεια και την οδό Αραχώβης, με την «Οικολογική Εφημερίδα» και την «Οικολογική Πρωτοβουλία», στη συνέχεια στην οδό Ισαύρων με την Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων, με τους Οικολόγους Εναλλακτικούς , με το μεγάλο και επιτυχημένο εγχείρημα της ΔΗΩ , με τη στράτευσή του σε αυτοδιοικητικά σχήματα και τη παρουσία του στο χώρο της Πράσινης Πολιτικής και των Οικολόγων Πρασίνων, ο Σπύρος Σγούρος ξόδεψε την ολότητα της ώριμης ζωής του για την υπόθεση της Οικολογίας. Τον θυμάμαι στις παλιές ατέλειωτες συνεδριάσεις της Οικολογικής Εφημερίδας, όταν οι αποφάσεις του «χώρου» παίρνονταν συναινετικά και ευνοούσαν τους αποφασισμένους να συνεδριάσουν μέχρι τελικής πτώσεως - να βρίσκεται συνήθως στο πλευρό της συντρόφου του Φαίης Νιάρχου, που ήταν κι αυτή από τους συντελεστές των πρώϊμων οικολογικών εγχειρημάτων….
Εκείνο όμως που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τη δράση του ήταν η σχέση του με τη βιολογική γεωργία. Ο Σγούρος αναδείχθηκε σε κορυφαίο ειδικό στον τομέα της προτυποποίησης και «ταυτοποίησης» των βιολογικών προϊόντων, όμως ταυτόχρονα διατήρησε μια εξαιρετική ευρύτητα προβληματικής, εκφέροντας απόψεις για την ολότητα και την υφή ενός νέου παραγωγικού τοπίου, μέσα σε συνθήκες εκτόπισης των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και των λοιπών όρων της συμβατικής γεωργίας.
Συναντηθήκαμε σε πολλά βήματα και εκδηλώσεις, από τις εκπομπές του ΤΗΛΕΦΩΣ έως το Γενάρη αυτής της χρονιάς στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, με θέμα την υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής. Η τελευταία λέξη που μου απηύθυνε ήταν ηλεκτρονική – ένα αγγλικό «thanks» για την αναφορά μου στο oikologein.blogspot για την «Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία», που ήταν η νέα του ενασχόληση …
Τι κρίμα ! Θα ήθελα τόσο πολύ να του δώσω τις δικές μου, άπειρες ευχαριστίες, για τις συμβολές και την ευρηματικότητά του, για το χιούμορ που διατήρησε αλώβητο - παντός καιρού, παντός γκρουπούσκουλου, παντός κόμματος…." λέει Γιάννης Σχίζας στην oikonikipragmatikotita.blogspot.com
Από το
http://www.biozo.gr
Έμαθα με καθυστέρηση το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Σπύρου του Σγούρου
Ποιος την περίμενε αυτήν την είδηση;
Σαν αποχαιρετισμός υπάρχει σήμερα στην σελίδα μας αυτή η αναδημοσίευση.
Σίγουρα δεν λέει όλα αυτά που αισθάνονται αυτοί που τον γνώρισαν.
Με το Σπύρο μπορούσες να διαφωνήσεις αλλά δεν μπορούσες ποτέ να τσακωθείς .
Πάντα ήρεμος, ήπιων τόνων λειτουργούσε με μεθοδικότητα και θετικό τρόπο εστιάζοντας στην δημιουργία της δικής του θετικής πρότασης χωρίς να δίνει λαβές για ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Τον θυμάμαι στα γραφεία της Ισαύρων και στα αμφιθέατρα της Γεωπονικής, όταν από τους κόλπους των αριστερών συσπειρώσεων Γεωπονικής γεννιόταν με διάσπαση η οικολογική ομάδα Γεωπονικής.
Μια διάσπαση βελούδινη που δεν προκάλεσε τον παραμικρό τριγμό, ή αντιπαλότητα στις σχέσεις μας.
Πάντα στην ίδια πλευρά του αμφιθεάτρου στις ίδιες πορείες και στις ίδιες παρέες. Παρόλο που είμασταν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους είμασταν μαζί ακόμα και σε δύσκολα θέματα όπως οι αγώνες των αντιρρησιών συνείδησης του Μιχάλη Μαραγκάκη και του Θανάση Μακρή, όταν ακόμα και η επίσημη αριστερά ήθελε τους χρόνους της για να ωριμάσει για το θέμα.
Μετά ήρθε το πτυχίο ο στρατός και η δουλειά στην επαρχεία για μένα, τι στο καλό άλλωστε γίναμε γεωπόνοι.
Μαθαίναμε για τον Σπύρο και καμαρώναμε κι εμείς για την δουλειά του.
Απο τις πρώτες άγουρες συζητήσεις, για το πως θα πρέπει να γίνεται η παραγωγή βιολογικών προϊόντων που διοργανώναμε τα φοιτητικά σχήματα στην Γεωπονική σχολή, έχουν περάσει πολλά χρόνια.
Το προσαρμοσμένο στα Ελληνικά δεδομένα πρότυπο παραγωγής βιολογικών προϊόντων στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον Σπύρο το Σγούρο.
Δύο δεκαετίες γεμάτες από γεγονότα, παρεμβάσεις για τα νομοθετικά πλαίσια, δημιουργία του φορέα πιστοποίησης ΔΗΩ και χιλιάδες παραγωγοί βιολογικών προϊόντων δεν είναι και λίγα πράγματα.
Μετά απο 25 χρόνια βρεθήκαμε ξανά τον περασμένο χρόνο στο ίδιο ψηφοδέλτιο για το Γεωτεχνικό επιμελητήριο, όπως όταν πήγαινα στο πρώτο έτος της Γεωπονικής.
Η ανάγκη της κοινής δράσης μας έφερε πάλι μαζί.
Θέλω να πιστεύω ότι όσων οι καρδιές έχουν τον νεανικό ενθουσιασμό να αλλάξουν τον κόσμο και βρίσκονται στους δρόμους πάντα θα συναντιόνται και ο Σπύρος ο Σγούρος θα είναι πάντα ζωντανός στην δική μας καρδιά.
Για τους παλιούς συμφοιτητές του σαν και μένα ο Σπύρος αποτελεί ένα κομμάτι των αναμνήσεων των φοιτητικών δράσεών μας, για αυτούς που ασχολούνται με τα βιολογικά προϊόντα ένα σημαντικότατο στέλεχος που δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί, αλλά για την οικογένειά του και για τους φίλους του αποτελεί ένα στήριγμα που χάθηκε σε δύσκολες στιγμές για τον τόπο.
Σε όλους θα ήθελα να ευχηθώ τα θερμότερα συλλυπητήρια μου.
Τσιάμης Αποστόλης Γεωπόνος Φωκίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου